अशांत मन माझ ,
तुझ्याच विचारांच्या अधीन आहे ,
कसही असल तरी
जगन फक्त माझ तुझ्याच अधीन आहे

हाताचे बळ जवळ असताना
निराश कधी व्ह्यायचे नसते
गत दुखां ची उजळणी करत
हताश कधी रहायचे नसते ||

यश पदरात पडत नाही
म्हणून कधी रडायचे नसते
नव्या जोमाने सुरुवात करून
जीवनाची दशा बदलायची असते||

हाताचा पसारा दुसर्‍यासमोर धरून
लाचारी कधी स्विकारायची नसते
संकटाची तमा न बाळगता
कष्टाने त्यावर मात करायची असते||

दिवसभर नुसते बसून
अपली रडकथा कधी गायची नसते
आत्मविश्वासणे काम करून
दिवसाची वाटचाल करायची असते||

उद्याचे जीवन आनंदात जाण्यासाठी
आजच आघात सोसायचे असतात
अंनुभावातून आलेला शाहनपणातूनच
जीवनाचे रंग फुलवायचे असतात

एक परी आहे ओळखिची
आपल्याच चौकटीत राहणारी
पंख असून देखिल जमिनीवर चालणारी !
एक परी आहे ओळखिची
प्रेमाची भीती बालगुन

... आपला मन मारत आयुष्य जगणारी एक परी आहे ओळखिची
तिला वाटत प्रेम आहे बकवास
प्रेम म्हणजे आयुष्य खल्लास
पण कोण सांगेल तिला
प्रेम म्हणजे एक हवाहवासा सहवास
एक परी आहे ओळखिची पलते आहे प्रेमा पासून लांब
पण तिला हे कळत नाही आहे
प्रेम हे तिच्या स्वत: मध्येच दडले आहे
कधी कोणी पलु शकतो का स्वत:पासून?
एक परी आहे ओळखिची
खुप आवडते मला ती का समजत नाही तिला
प्रेम म्हणजे काय आहे...........!!!!

तू मिठीत येताच...
तो क्षण तिथेच थांबला..
सरु नये तो काळ..
म्हणून तो देखिल लांबला...

पाने आयुष्याची थोडी चाळून पाहिली
चाळताना जीवाची झाली होती काहिली
पूर्ण आयुष्याची आठवण मी क्षण क्षण जपली
तरी पण ह्या माझ्या छोट्या विश्वात फक्त तुझीच कमी राहिली

आठवणी सांभाळणं खूप सोपं असतं ...,
कारण त्या मनात जपून ठेवता येतात ...
पण " क्षण " सांभाळणं खूप कठीण असतं ...,
कारण क्षणात त्याच्या आठवणी होतात ...

मृगेश

झुळूक लाजरी येते अन स्वप्न वेलीवर झुलते...
सांज सावळी येते अन उगीच धडपड होते ....
देना चाहूल सजणी आज भाव मनी हा दाटे.....
येशील का तू सांग एकदा तुझविन जगणे अधुरे वाटे...

मैत्री

मैत्री असावी एक वेगळं आयुष्य घडवणारी,
मैत्रीच्या खुणा आठवणीत बांधणारी..
मनांच्या भिंतींना मैत्रीचे दार पाडून,
एक प्रेमळ मित्रासाठी आर्त हाक देणारी...
कधी शिकवण कधी आठवण,
तहानलेल्या चातकाला जशी पावसाची वणवण...
आपल्या मैत्रीचे दिवस पंखाखाली घेत,
प्रेमाचे मृगजळ शोधतेयं माझे हे जीवन..
तरीही या जीवनात सुखाचा आसमंत फुलवनारी,
मैत्री असावी एक वेगळं आयुष्य घडवणारी.........
माझ्या या आयुष्यात तुझ्या मैत्रीचा सहारा,
मैत्रीच्या नात्याला तुझ्या आठवणींचा दुजोरा..
दुःखाच्या चिंब पावसात शोधतोय,
सुखाची उब देणारा तुझ्या मैत्रीचा निवारा...
सकाळच्या सुर्यासोबत इंद्रधनू घेऊन येणारी....
मैत्री असावी एक वेगळं आयुष्य घडवणारी.....
कोऱ्य़ा माझ्या आयुष्यात मैत्रीचे चित्र तू चितारले,
प्रेमाच्या सप्तरंगात ते चित्रही नाहून निघाले...
पाणावलेल्या डोळ्यांनी आज पुन्हा त्याकडे बघतोय,
तुझ्या आठवणीचा एक रंग त्यात शोधतोय..
जीवनाच्या चित्रपटलावर वेगळेचं रंग रंगवणारी....
मैत्री असावी एक वेगळं आयुष्य घडवणारी...

मिटलेली मैत्री
मिटलेलीच असू द्यावी
उमलली कधी तर
अलगद उमलू द्यावी

मिटलेपणात ही
ती मैत्रिच असते
सुखद स्मृतीचे
पराग हुंगित असते

उचकटून तिला
उगा मरू नको
जपला गंध कोष
उगा जाळू नको

मागुन कुणालाच
कधी मैत्री मिळत नाही
वठलेल्या फांदीवर
फुल कधीच उमलत नाही

ज्याला लोक
जमवलेली मैत्री म्हणतात
त्यांच्या डोक्यात फ़क्त
फायद्याचे हिशोब असतात

सुखापेक्षा मला दु:खचं आवडतं,

कारण ?????

तेव्हा तुझा आधार मला असतो..

हसण्यापेक्षा मला रडणचं आवडतं,

कारण ?????

त्यात तुझी आठवण सोबत असते..

सत्यापेक्षा मला स्वप्नचं आवडतात,

कारण ?????

त्यात तुझा निवारा असतो..

प्रेमापेक्षा मला तुझा रागचं आवडतो,

कारण ?????

त्यात तुझ्या मनाच्या भावना असतात..

भेटीपेक्षा मला तुझा विरह आवडतो,

कारण ?????

त्यात तुझ्या ख-या प्रेमाची जाणीव
असते..

हल्लीच्या या दीवसात
एक मुलगी मला आवडली.....

हल्लीच्या या दीवसात
एक मुलगी मला आवडली.....
काय सांगू
मीत्रांनो इतकी आवडली की,

जणू गुलाबाच्या देठावर
काट्याच असण कींवा,
वीजेचा कडकडाट
आणी प्रकाशाचं दीसण ....

मग ठरवलं
माझ्या मनातील
कलावंताने, तीच्यातील
कलावंताला भेटायचं .
दोनी कलावंताचं
अगदी पोट भरून कौतुक
करायचं

इतक्यात मनात एक
शंखेखोर वीचार आला !
काय ती तयार होईल
यायला ???

यातच दीवसामागून
दीवस जात होते ,
आता तर
बोलणेही मुश्कीलीने होत
होते

असं वाटत होत
की ती वीसरली आपल्याला ...
पण हे
त्या वीधात्याला मान्य
नव्हत, आणी
तीच माझ्या आयुष्यात
पुन्हा येण सहाजीकच
होत.....

पसंद ना पसंद ,
आवडी नीवड़ी पुन्हा जुळू
लागल्या ,
तीच्या मनातील
भावना शब्दांमध्ये व्यक्त
होवू लागल्या

त्याच शब्दांतून
माझ्या कवीता बनू
लागल्या ....
मग बोलण्यास वीषय
आपणहून समोर येवू लागले

कधी महाराष्ट्राची अस्मीता तर
कधी माझी कवीता ,
कधी माझ्या अपेक्षा तर
कधी त्यावर
तीच्या शुभेच्छा

मन अगदी भारावून गेल
होत , आणी आज
पुन्हा बोलायचं ठरलं
होत......

असं वाटत आज तीनेे
सांगावं
या वेड्या जीवाला की,
जे आहे तुझ्या मनात ते
आलाय रे

माझ्या ध्यानात,
म्हणूनच ..
प्रेमाच्या या अथांग
सागरात चल आपण न्हावू
या ,

आणी गहीवर्लेल्या या भावनांना मोकळीक
आज देवू या .......

अशाच एका संध्याकाळी
फ़ुलपाखरु ते मज-जवळ आले
येऊन सुदर, स्वछंदी, ऊनाड
कानी माझ्या दु:ख सागुन गेले...

ओळख नाही त्याची नि माझी
पहिल्याच भेटीत इतक्या जवळ आले
मीही मित्र म्हणून दु:ख तुझे आहे ते माझे
सागुनी प्रेमळ स्वप्णी त्यास वचन दिले...

दिवस रात्र झटलो
दु:ख त्याचे दुर करण्यामागे लागलो
माहित होती व्यथा त्याची मला
स्वत:ला विसरुन त्याजवळ जाऊ लागलो...

हसत रहवे त्याने सतत
म्हणून स्वत: रडत राहिलो
कळत-नकळत मन माझे त्यासी जुडले
स्वछंदी मन माझे मला सोडुनी गेले...

दिवस तो मग असाच एक
न सागताच आला
फ़ुलपाखरु ते उडुन दूर गेले
आहाकार मनी माजला...

फ़ुलपाखरुच ते, नाही बंधनात कुणाच्या
उगाच मन हे भ्रमात होते
कधी न कुणाचे झाले ते
मन माझे त्याच्या साथ होते...

कधी न ह्रुदयाच्या "बीट" त्या
आज त्यासाठी पडू लागल्या
लळा लाऊनी ते इतके गेले
आठवणी स्वप्णी येऊ लागल्या...

नेहमीच ते माझे-माझे
म्हणत राहिलो
पण त्याचा कधी
मी झालोच नाही....

तिने कित्ती सुंदर दिसावं..
जसं गुलाबाचं फूल उमलावं..
कोणाच्याही नजरेत भरावं..
तासन तास पाहत रहावं..!!!!
तिने कित्ती गोड बोलावं..
ऐकणाऱ्याने विरघळून जावं..
हरवूनच जावं ..
सोबत तिच्या..!!!!
तिने कित्ती साधं रहावं ..
त्यातही रूप तिचं खुलावं..
कोणीही फिदा व्हाव ..
अदांवर तिच्या..!!!!
तिचं उदास होणं..
कसं हृदयाला भिडावं..
कोणालाही वाईट वाटावं..
अश्रूंनी तिच्या..!!!!
तिचं हसणं ..
कोणालाही सुखवावं..
कोणीही घसरून पडावं..
गालावरल्या खळीत तिच्या..!!!!
तिच्या नजरेने मलाच शोधावं..
अचानक नजरेने नजरेला भिडावं ..
मग तिने लगेच दुसरीकडे पहावं..
लाजेने चूर चूर व्हावं..!!!!
ती समोर असताना ...
मी सारं काही विसरावं..
तिने इश्य करत लाजावं..
मी 'आये हाये' करत घायाळ व्हावं ..!!!!
तिने फक्त माझंच रहावं..
मीही फक्त तिच्यासाठीच जगावं..
साथ देऊ जन्मोजन्मी ..
विरहाचं दुख कधीही न यावं..
कधीही न अनुभवावं..!!!!